Van de wal in de sloot door een ander te helpen
Door: Mirrie
Blijf op de hoogte en volg Mirrieborg
14 April 2008 | Australië, Alice Springs
Eindelijk had ik alle moed verzameld om mijn spullen te pakken en weer eens op pad te gaan.
Zondagavond nog snel even de kroeg in om een goede afscheidsborrel te nemen.
Maandagochtend 8.30 stond gepland als DE dag!
Het afscheid nemen van Jeff viel me toch iets zwaarder dan ik gedacht had... :(
Daarna moesten Michael (de eigenaar van de auto) en ik wachten want de andere lifters (stel: Canadees meisje en een Duitse jongen) waren nog niet klaar. Eindelijk om 11 uur waren ze klaar en ik snapte toen ook wel waarom het zolang duurde, wat een bende!
Het paste dan ook maar net in de auto.
Toen was het tijd om Kevin op te halen, hij had een Pick-up truck, die ik naar High Way Inn zou rijden voor hem, zodat hij die daar kon verkopen en zelf reed hij een busje waar hij mee naar Melbourne zou rijden.
Eindelijk om 11.30 konden we vertrekken, ik was ondertussen zwaar geïrriteerd, blij dat ik alleen in dat busje kon rijden! Even wat tijd voor mezelf.
Maar het busje ging niet harder dan 80 km/u, we besloten dat de anderen alvast naar Katherine zouden rijden om daar de boodschappen te doen.
Kevin en ik zouden snel volgen.
Maar nog geen 50 km verderop kon ik niets meer zien ik was omgeven door zwarte rook!!
Het bleek dat de motor droog gekookt was... daar zaten we langs de kant van de weg in de middle of nowhere...
Na wat gerommel konden hij hem gelukkig weer aan de praat krijgen.
We ruilden van auto en ik bestuurde de pick-up, maar na een kilometer of 25 zag ik mijn voorganger in het busje van de weg raken!
Wat?!?! Hij was in slaap gevallen, maar kon nog net op tijd de auto onder controle krijgen.
3 koppen koffie en 40 km later kreeg ik een lekke band. We stopten verwisselden de band en vulden ook het water van het busje bij, in het reservoir bleek een lek in te zitten (de motor zit bij dit soort busjes onder de stoel) stoelen weer neergeklapt en opeens zag ik witte rook uit het busje komen!!
Bleek de draad van de extra batterij tussen de stoelen klem te zitten en contact te maken, we konden nog net op tijd het vuur doven, de schade viel mee.
Ik moest heel erg lachen maar dat ging snel over in huilen, wat een dag!
Ik was moe, miste Jeff en dan al dit geneuzel in de middle of nowhere! :(
Die dag reden we maar 300 km... maar het was meer dan genoeg!
We waren blij toen we de volgende dag verder konden rijden met z´n vieren en we Kevin en zijn 2 brikkies achter konden laten. :)
Woensdagavond waren we nog net op tijd en konden we de zonsondergang bij Uluru (Ayers Rock) meemaken! Heel erg indrukwekkend een mega grote rots en voor de rest helemaal niets!
Tijdens de zonsondergang veranderen de kleuren van de rots.
De volgende dag vroeg uit de veren om de zonsopgang te zien en om in een redelijke temperatuur de 9.4 km om Uluru te lopen.
Ik had hem graag willen beklimmen maar het wordt streng afgeraden en wordt ook niet gewaardeerd door de aboriginals.
De volgende dag naar Kata Tjura (de Olga's) een steen formatie 60 km van Uluru. Waar we een stevige hike deden.
Vrijdag was het tijd om een hike in Kings Canyon te doen. Dat was machtig mooi, na een stevige klim van 100 m kon je hiken op de bovenkant van de rotsen met een mooi uitzicht!
Daarna was het tijd om weer terug te rijden naar Alice Springs, waar we afscheid namen van ons zeer gezellig stel, NOT!
Michael en ik hebben zondag een aantal musea bezocht, Reptiel Museum waar we zelfs slangen en hagedissen mochten vasthouden, The Royal Flying Docters die natuurlijk goed werk doen in heel Australië en naar The School of Air, kinderen die in de outback leven en niet naar een normale school kunnen, kunnen via een internetverbinding het hele lespakket van de lagere school volgen.
Maandagochtend stonden we op het punt om weg te rijden naar Cairns samen met onze 2 nieuwe Duitse vrienden (om de kosten te drukken) toen ik een advertentie zag van een Cattle Station in de buurt van Ti Tree die mensen zochten voor een week of langer!
Dit was mijn kans om het echte OZ leven te proeven ik waagde er een telefoontje aan en morgen rijden we met z´n allen erheen om in ieder geval een weekje (en misschien langer!) te werken in de totale outback! Ik heb er zin in!!
Zo zie je maar weer het beste plan is om geen plan te hebben. :D
Foto van Jeff staat bij het andere verhaal, ik moet je waarschuwen hij vond het niet leuk om op de foto te gaan.
Zondagavond nog snel even de kroeg in om een goede afscheidsborrel te nemen.
Maandagochtend 8.30 stond gepland als DE dag!
Het afscheid nemen van Jeff viel me toch iets zwaarder dan ik gedacht had... :(
Daarna moesten Michael (de eigenaar van de auto) en ik wachten want de andere lifters (stel: Canadees meisje en een Duitse jongen) waren nog niet klaar. Eindelijk om 11 uur waren ze klaar en ik snapte toen ook wel waarom het zolang duurde, wat een bende!
Het paste dan ook maar net in de auto.
Toen was het tijd om Kevin op te halen, hij had een Pick-up truck, die ik naar High Way Inn zou rijden voor hem, zodat hij die daar kon verkopen en zelf reed hij een busje waar hij mee naar Melbourne zou rijden.
Eindelijk om 11.30 konden we vertrekken, ik was ondertussen zwaar geïrriteerd, blij dat ik alleen in dat busje kon rijden! Even wat tijd voor mezelf.
Maar het busje ging niet harder dan 80 km/u, we besloten dat de anderen alvast naar Katherine zouden rijden om daar de boodschappen te doen.
Kevin en ik zouden snel volgen.
Maar nog geen 50 km verderop kon ik niets meer zien ik was omgeven door zwarte rook!!
Het bleek dat de motor droog gekookt was... daar zaten we langs de kant van de weg in de middle of nowhere...
Na wat gerommel konden hij hem gelukkig weer aan de praat krijgen.
We ruilden van auto en ik bestuurde de pick-up, maar na een kilometer of 25 zag ik mijn voorganger in het busje van de weg raken!
Wat?!?! Hij was in slaap gevallen, maar kon nog net op tijd de auto onder controle krijgen.
3 koppen koffie en 40 km later kreeg ik een lekke band. We stopten verwisselden de band en vulden ook het water van het busje bij, in het reservoir bleek een lek in te zitten (de motor zit bij dit soort busjes onder de stoel) stoelen weer neergeklapt en opeens zag ik witte rook uit het busje komen!!
Bleek de draad van de extra batterij tussen de stoelen klem te zitten en contact te maken, we konden nog net op tijd het vuur doven, de schade viel mee.
Ik moest heel erg lachen maar dat ging snel over in huilen, wat een dag!
Ik was moe, miste Jeff en dan al dit geneuzel in de middle of nowhere! :(
Die dag reden we maar 300 km... maar het was meer dan genoeg!
We waren blij toen we de volgende dag verder konden rijden met z´n vieren en we Kevin en zijn 2 brikkies achter konden laten. :)
Woensdagavond waren we nog net op tijd en konden we de zonsondergang bij Uluru (Ayers Rock) meemaken! Heel erg indrukwekkend een mega grote rots en voor de rest helemaal niets!
Tijdens de zonsondergang veranderen de kleuren van de rots.
De volgende dag vroeg uit de veren om de zonsopgang te zien en om in een redelijke temperatuur de 9.4 km om Uluru te lopen.
Ik had hem graag willen beklimmen maar het wordt streng afgeraden en wordt ook niet gewaardeerd door de aboriginals.
De volgende dag naar Kata Tjura (de Olga's) een steen formatie 60 km van Uluru. Waar we een stevige hike deden.
Vrijdag was het tijd om een hike in Kings Canyon te doen. Dat was machtig mooi, na een stevige klim van 100 m kon je hiken op de bovenkant van de rotsen met een mooi uitzicht!
Daarna was het tijd om weer terug te rijden naar Alice Springs, waar we afscheid namen van ons zeer gezellig stel, NOT!
Michael en ik hebben zondag een aantal musea bezocht, Reptiel Museum waar we zelfs slangen en hagedissen mochten vasthouden, The Royal Flying Docters die natuurlijk goed werk doen in heel Australië en naar The School of Air, kinderen die in de outback leven en niet naar een normale school kunnen, kunnen via een internetverbinding het hele lespakket van de lagere school volgen.
Maandagochtend stonden we op het punt om weg te rijden naar Cairns samen met onze 2 nieuwe Duitse vrienden (om de kosten te drukken) toen ik een advertentie zag van een Cattle Station in de buurt van Ti Tree die mensen zochten voor een week of langer!
Dit was mijn kans om het echte OZ leven te proeven ik waagde er een telefoontje aan en morgen rijden we met z´n allen erheen om in ieder geval een weekje (en misschien langer!) te werken in de totale outback! Ik heb er zin in!!
Zo zie je maar weer het beste plan is om geen plan te hebben. :D
Foto van Jeff staat bij het andere verhaal, ik moet je waarschuwen hij vond het niet leuk om op de foto te gaan.
-
14 April 2008 - 08:01
Henk R&O:
Tjonge, kennen ze in Australië geen APK-keuring voor personenauto's en minibus-
sen, of hoe zit dat??? Hier in Haarlem gaat alles z'n gangetje. Sharon is bij ons (het RLW) "ingetrokken" en geeft nu ondersteuning aan Frank, Mario en Henk. Onze zeehond slaapt nog iedere avond in z'n uppie op zijn eigen zandplaat en de vraag is nog steeds wanneer zijn wijfje bij hem intrekt. -
14 April 2008 - 09:25
Edo:
Nu, ik weet weer waarom ik volgende week 450EUR voor een grote beurt/APK neer moet leggen ;-) -
14 April 2008 - 10:06
Roel:
ey meis,
wat een avontuur naja gelukkig is het goed afgelopen. Wel gaaf ook van die slangen en dat hiken lijkt me ook wel wat.
Ik ga in de zomervakantie hiken in italie door de dolomieten dus dan ervaar ik beetje wat jij doet.
Naja maak er nog wat moois van in de outback.
xxx en mis je wel hoor
-
14 April 2008 - 11:30
Marieke:
cool, cattle ranch!ik ben benieuwd hoe je werk gaat bevallen!! -
14 April 2008 - 11:56
Jes:
Hey lieve Mir,
Wat een verhaal weer! Zo maak je nog eens wat mee. Wel voorzichtig doen he? Hele mooie foto's ook! Ik krijg echt de reiskriebels (ook al zit ik in Afrika, haha)! Tot mails.
Kus Jes -
14 April 2008 - 20:10
Tossie:
Hé Mirrie,
Mooie foto's zeg, echt leuk.
Echt weer een grap met die auto (nou ja, achteraf dan he?) Wij hadden toen toch ook een keer stil gestaan toen we mijn auto naar de garage wilden brengen?! Volgens mij hebt jij een slechte invloed op auto's!
Ik ben net terug uit marokkie, maar daar mail ik je van de week wel over, hoef ik niet iedereen te vermoeien met mijn verhalen.
kuskus -
14 April 2008 - 23:27
Ilooooo:
Hey liefie!
Cool verhaal weer! En wederom top om foto's te zien en op de filmpjes je stem te horen!
Heeeeel veel werkplezier he! Zal wel ff wennen zijn na 7 maanden hihi!
Oef....je bent al 7,5 maand weg......*slik*
Mis je!!!!
xxx -
18 April 2008 - 08:24
Rene En Hanneke:
Leuk dat je nu eindlijk een baantje hebt gevonden samen met anderen.Hoort toch ook een onderdeel van een wereldreis te zijn.Ga zo door. Zien je in Augustus terug en is de rust in Nederland weer weg.Kanjer -
23 April 2008 - 15:11
Tante Jenny:
Mir, wat heb je toch al veel gezien, we
genieten iedere keer weer van je berichtjes. veel liefs van ons. -
10 November 2008 - 14:13
Anneke:
Heey wijvie,
Hoe gaat het daar? Bij gekomen van "de goede start"? Wat een drama zeg...
Werkse komen de week!!
Dikke knuf
-
10 November 2008 - 14:18
Inge:
Heey Mir,
Alweer zo'n geweldig verhaal!
Mooie foto's, en zelfs dat ene mooie ding heb je bij je andere verhaal geplaatst! :P
X Inge
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
