Hell on Frasher Island!!!
Door: Mirrie
Blijf op de hoogte en volg Mirrieborg
27 Juli 2008 | Australië, Sydney
Nog precies 20 dagen en dan land ik 16 augustus om 10.50 op Schiphol met als vluchtnummer: BA430. Iedereen is welkom, maar niemand hoeft zich verplicht te voelen om te komen. (Ik heb geen bezwaar tegen spandoeken en welkomstcadeautjes!) Hihi. :)
Aansluitend zal mama Borgers een lunch verzorgen voor iedereen die hongerig is en nog geen zin heeft om naar huis te gaan.
Nog minder dan 3 weken voor de boeg en die gaan niet zonder slag of stoot, althans afgelopen week niet. Het lange wachten op Frasher Island werd zeker niet beloond.
Ten eerste zat ik in een groep met 6 meiden en 2 homo's... :(
Dinsdagmorgen moesten we de jeep inpakken, dat duurde al een eeuwigheid en om 1 uur reden we dan eindelijk het eiland op.
Het weer was bewolkt, maar zolang het niet regende was het prima te doen.
Het strand lag er mooi bij, het tij was laag en er was dan ook voldoende hard zand om op te rijden, hier en daar wat zachte zandhopen. Natuurlijk wist de homo, die beweerde de beste rijskills te hebben ons binnen 5 minuten vast te laten zitten in het zand...
We crosten wat rond op het eiland maar al snel kwam het water hoog en moesten we een plekje voor de nacht zien te vinden, in het half donker zetten we de tentjes op en probeerden we tot een overeenkomst te komen voor het eten, mede hierdoor was het al snel de rest van de groep tegen Anett (een Duits meisje) en mij.
Anett en ik vermaakten ons prima met de andere groepen op het eiland, maar toen de volgende morgen de jeep weer gepakt moest worden in de stromende regen, wilde bijna niemand ons van de groep helpen, waardoor we niet op tijd klaar waren om nog over het strand te rijden voordat het tij te hoog was.
We namen een inland track en al snel was ik wagenziek :( en als we de jeep uitgingen om een lookout te bekijken was het een drama omdat het nu nog harder regende en waaide.
Die middag konden we het strand niet meer op, omdat er een mega storm woedde over het eiland, we moesten ons met onze "gezellige" groep in de lokale pub vermaken, wat resulteerde in een potje Monopolie.
Die avond boekten onze poshpackers zich in een hostel en doken om 8 uur het bed in. Voordat ze naar bed gingen vertelden Anett en ik ze dat we de volgende dag om 6 uur wilden vertrekken en als ze er niet zouden zijn dat we dan zonder ze zouden vertrekken. Wij verplaatsten ons naar de keuken en hadden een gezellige avond met een andere groep.
De volgende dag stonden Anett en ik paraat om 6 uur stipt, niemand van onze groep te bekennen, we genoten van een uitgebreid ontbijt en om half 7 reden we met z´n tweeën echt weg, op naar Indiaan Head. Het was een helse rit en omdat Anett niet durfde te rijden, nam ik het 4x4 stuur in eigen hand.
We hadden een leuke ochtend, totdat we terugkwamen om de anderen op te pikken, ze kookten van woede en scholden ons verrot…
Ze hadden de huurmaatschappij gebeld en wij moesten maar zorgen dat iedereen veilig aan land zouden komen. Vanwege de nog steeds aanwezige storm was het die middag niet verantwoord voor onervaren bestuurders om het eiland af te gaan. We zaten dus vast. De groep wilden dat wij het hostel a $ 40 p.p voor ze zouden betalen, maar op onze ochtendcruise waren we 3 Australische vissers tegen gekomen en die wilden ons wel onderdak verschaffen als dat nodig was! Dat scheelde weer!
De groep wilde dit natuurlijk niet doen en toen wij ons naar het appartement begaven namen zij sneacky een taxi zonder het ons te vertellen.
Wij hadden een gezellige middag en avond met de mannen, ze gaven ons een goede maaltijd en voorzagen ons van allerhande alcohol (ook een Cowboy! Ja ja Fia en Lien!)
Toen rinkelde opeens de mobiel van één van de mannen, het bleek de politie te zijn voor mij, om te checken of alles wel in orde was!! Wat een giller, 2 dames in de lokale pub vertrouwden het niet en hadden de coppers ingelicht!
De volgende morgen waren we om 6 uur bij de jeep, maar weer geen spoor van de andere van de groep.
We vonden een briefje onder de ruitenwissers, ze hadden de dag ervoor een 4x4 taxilift kunnen krijgen van ervaren bestuurders.
Maar goed, Anett, ik en Damien (één van de vissers) brachten de jeep en onszelf veilig naar het vaste land.
Het was een helse rit, maar we sloegen ons er doorheen.
Eenmaal bij het hostel aangekomen, wilde niemand ons helpen met het schoonmaken van de jeep.
Er bleek schade aan de auto te zijn en omdat we een dag te laat waren moesten we die kosten ook betalen.
Al met al koste Frasher Island me $600 en dat terwijl we dus bijna niets hadden gezien.
Damien, de visser, gaf ons een lift naar Brisbane als een kleine pleister op de wond.
Mijn Damien is ondertussen aangekomen en morgen vertrekken we naar Byron Bay met een Wicked campervan hopelijk verloopt dat wat soepeler!
Aansluitend zal mama Borgers een lunch verzorgen voor iedereen die hongerig is en nog geen zin heeft om naar huis te gaan.
Nog minder dan 3 weken voor de boeg en die gaan niet zonder slag of stoot, althans afgelopen week niet. Het lange wachten op Frasher Island werd zeker niet beloond.
Ten eerste zat ik in een groep met 6 meiden en 2 homo's... :(
Dinsdagmorgen moesten we de jeep inpakken, dat duurde al een eeuwigheid en om 1 uur reden we dan eindelijk het eiland op.
Het weer was bewolkt, maar zolang het niet regende was het prima te doen.
Het strand lag er mooi bij, het tij was laag en er was dan ook voldoende hard zand om op te rijden, hier en daar wat zachte zandhopen. Natuurlijk wist de homo, die beweerde de beste rijskills te hebben ons binnen 5 minuten vast te laten zitten in het zand...
We crosten wat rond op het eiland maar al snel kwam het water hoog en moesten we een plekje voor de nacht zien te vinden, in het half donker zetten we de tentjes op en probeerden we tot een overeenkomst te komen voor het eten, mede hierdoor was het al snel de rest van de groep tegen Anett (een Duits meisje) en mij.
Anett en ik vermaakten ons prima met de andere groepen op het eiland, maar toen de volgende morgen de jeep weer gepakt moest worden in de stromende regen, wilde bijna niemand ons van de groep helpen, waardoor we niet op tijd klaar waren om nog over het strand te rijden voordat het tij te hoog was.
We namen een inland track en al snel was ik wagenziek :( en als we de jeep uitgingen om een lookout te bekijken was het een drama omdat het nu nog harder regende en waaide.
Die middag konden we het strand niet meer op, omdat er een mega storm woedde over het eiland, we moesten ons met onze "gezellige" groep in de lokale pub vermaken, wat resulteerde in een potje Monopolie.
Die avond boekten onze poshpackers zich in een hostel en doken om 8 uur het bed in. Voordat ze naar bed gingen vertelden Anett en ik ze dat we de volgende dag om 6 uur wilden vertrekken en als ze er niet zouden zijn dat we dan zonder ze zouden vertrekken. Wij verplaatsten ons naar de keuken en hadden een gezellige avond met een andere groep.
De volgende dag stonden Anett en ik paraat om 6 uur stipt, niemand van onze groep te bekennen, we genoten van een uitgebreid ontbijt en om half 7 reden we met z´n tweeën echt weg, op naar Indiaan Head. Het was een helse rit en omdat Anett niet durfde te rijden, nam ik het 4x4 stuur in eigen hand.
We hadden een leuke ochtend, totdat we terugkwamen om de anderen op te pikken, ze kookten van woede en scholden ons verrot…
Ze hadden de huurmaatschappij gebeld en wij moesten maar zorgen dat iedereen veilig aan land zouden komen. Vanwege de nog steeds aanwezige storm was het die middag niet verantwoord voor onervaren bestuurders om het eiland af te gaan. We zaten dus vast. De groep wilden dat wij het hostel a $ 40 p.p voor ze zouden betalen, maar op onze ochtendcruise waren we 3 Australische vissers tegen gekomen en die wilden ons wel onderdak verschaffen als dat nodig was! Dat scheelde weer!
De groep wilde dit natuurlijk niet doen en toen wij ons naar het appartement begaven namen zij sneacky een taxi zonder het ons te vertellen.
Wij hadden een gezellige middag en avond met de mannen, ze gaven ons een goede maaltijd en voorzagen ons van allerhande alcohol (ook een Cowboy! Ja ja Fia en Lien!)
Toen rinkelde opeens de mobiel van één van de mannen, het bleek de politie te zijn voor mij, om te checken of alles wel in orde was!! Wat een giller, 2 dames in de lokale pub vertrouwden het niet en hadden de coppers ingelicht!
De volgende morgen waren we om 6 uur bij de jeep, maar weer geen spoor van de andere van de groep.
We vonden een briefje onder de ruitenwissers, ze hadden de dag ervoor een 4x4 taxilift kunnen krijgen van ervaren bestuurders.
Maar goed, Anett, ik en Damien (één van de vissers) brachten de jeep en onszelf veilig naar het vaste land.
Het was een helse rit, maar we sloegen ons er doorheen.
Eenmaal bij het hostel aangekomen, wilde niemand ons helpen met het schoonmaken van de jeep.
Er bleek schade aan de auto te zijn en omdat we een dag te laat waren moesten we die kosten ook betalen.
Al met al koste Frasher Island me $600 en dat terwijl we dus bijna niets hadden gezien.
Damien, de visser, gaf ons een lift naar Brisbane als een kleine pleister op de wond.
Mijn Damien is ondertussen aangekomen en morgen vertrekken we naar Byron Bay met een Wicked campervan hopelijk verloopt dat wat soepeler!
-
27 Juli 2008 - 12:23
Jes:
Was heel gezellig gisteren! Succes met afscheid nemen. Geniet er nog even van.
Liefs Jes -
27 Juli 2008 - 15:14
Karin:
Zat je ff lekker met een stelletje @#*%klappers opgescheept! Gelukkig had je aan Annett een goeie (en die vissers, uiteraard).
Toch ook wel attent van de dames in de pub, je weet maar nooit.........
Dikke kus en knuf XXX -
27 Juli 2008 - 16:17
Hanneke En Rene:
Bijna aan het eind en dan gebeurt dit!Hopelijk gaat het met Damien beter
geen bitches en homo´s aan boord. -
27 Juli 2008 - 16:59
Wil:
Wat een toestand op Fraher island, bizar weer(is hier nu stikheet),maar je weet er toch nog iets van te maken! Klasse! Jammer van die $600, had je hard voor gewerkt.
Spannend hoor, nog 3 weken en dan naar huis.
Geniet er nog even van en voor straks goede reis!Groetjes Henk en Wil. -
27 Juli 2008 - 19:11
Evelien En Fia:
Goh jij treft het wel weer. En wat een vreselijk weer!!! Wij hebben nog wel zonnige foto's hoor ;).
Die cowboys zijn vet lekker he, maarre weet je nu ook al wat erin gaat (Baileys en???). Kunnen we hier er ook van genieten!
Nou veel plezier nog.
Groetjes -
27 Juli 2008 - 22:00
Edo:
We zullen je niet zien op Schiphol, wij zitten dan in Puy Razit bij je oom en tante! -
28 Juli 2008 - 08:30
Henkie:
We zullen de dranghekken klaar zetten en de luchthaven-bewaking in de hoogste staat van paraatheid brengen. 't is niet te geloven dat een jaar dollen en afzien erop zit. Misschien enkele illusies armer, maar zeker de nodige ervaring rijker ben je weer van harte welkom in Nederland!! Bedankt voor al je reisverslagen en misschien tot ziens in Haarlem. Dikke knuffel ! -
28 Juli 2008 - 09:26
Rene En Hanneke:
28/7 Miriam heeft haar paspoort! en mag Australie uit.Henkie heeft alles geregeld op Schiphol dus niets kan meer misgaan.
-
29 Juli 2008 - 14:34
*Linnie*:
Hay meissie!! Sorry voor de late reactie.. Maar ongelooflijk weer.. wat een irritante reislui! Ik zou acuut bij een ander groepje zijn aangesloetn.. (Maar ik vrees dat dat niet gaat)! Gelukkig komt na regen zonneschijn!! Heel veel plezier in je laatste weekjes! (Ik ben stiekem wel blij dat ik zal arriveren in wat mooier weer... maar ik ben er ook maar 2 maandjes!! Liefs XXX Tot snel.. alhoewel je mij natuurlijk pas na m'n kamp zal zien! -
10 November 2008 - 19:51
Ilooooo:
Ach Mirrie toch, wat een verhaal!! Haha, ach...zoals je al eerder ervaren had....niet alle reizigers kunnen je vriendjes zijn
I count the days honey! Smakkkk
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
