Mirrie op non-actief
Door: Mirrie
Blijf op de hoogte en volg Mirrieborg
02 Juni 2008 | Australië, Moranbah
Vol spanning pakte Duitse Chris en ik de bus, we wisten niet wat we tegemoet zouden gaan, na alle horror verhalen die we over het werken in een mijndorpje gehoord hadden...
Na een reis van 3 uur met de traagste bus ever, kwamen we dan in Moranbah aan. We pakten een taxi naar The Mac Group, wat natuurlijk maar een paar meter verderop bleek te liggen. Onze eerste indruk was die van een 5* ressort, een dorp van allemaal kleine grappige huisjes met hier en daar wat planten om het nog gezelliger te maken.
De lady van de receptie bracht ons naar onze huisje.
Na 9 maanden backpacken en je kamer delen met minstens 5 andere mensen was dit een ware luxe: een 1 persoonskamer met eigen badkamer, koelkast EN tv!! Joehoe. :D
Maar dit bleek nog niet alles te zijn, toen we die avond het restaurant binnenkwamen was het een soort walhalla aan eten, er was zoveel als je maar op kon, van salades, brood, vleeswaren, soep, fruit, 3 verschillende warme gerechten tot aan koffie en limonade en om over de toetjes nog maar te zwijgen.
De volgende dag stonden we om 6 uur ´s morgens paraat, het echte werk ging beginnen. 10 (!!) uur lang de kamers van de mijners schoonmaken, wat voor mij inhield een soort versnelde versie van de huishoudschool.
Bedden opmaken met 2 lakens, vegen, dweilen en prullenbakken legen. Ik heb nog nooit zo hard gewerkt, sorry Nedtrain... :(
Na het werk was het dan ook eten en naar bed zo moe was ik en de volgende dag natuurlijk opstaan met spierpijn op de meest rare plaatsen.
Het is een leuk team waar we in werken en blijkbaar bevielen Chris en ik nogal goed, want ze boden ons direct een baan voor lange tijd aan.
Ik dacht dat ik eindelijk eens wat geluk had met een baan, wel lange dagen 10 uur per dag en 7 op en 3 af maar dat alles voor 1780,- euries per maand plus gratis accommodatie EN eten. :D
Maar voor de zoveelste keer viel mijn baan weer eens in het water, ze wilden mijn Working Holliday Visa zien en omdat mijn paspoort gestolen is kon ik die natuurlijk niet laten zien, gelijk gingen alle alarmbellen af en werd ik per direct op non-actief gezet. Ze riskeerden een hoge boete door iemand in dienst te hebben die geen visum heeft.
Na een hoop gebel en gefax was het afwachten geblazen, maar omdat het weekend er tussen zat, zat ik 3 lange dagen in onzekerheid en werd ik door alle instanties van het kastje naar de muur gestuurd.
Gelukkig kreeg ik vandaag (maandagmiddag 3 uur) eindelijk groen licht en mag ik morgen weer werken, ik was nog nooit zo blij om mijn werk weer te hervatten. :)
En zo was mijn nieuwe levensmotto maar weer eens van toepassing:
No worries, everything is gonna be alright! :)
Na een reis van 3 uur met de traagste bus ever, kwamen we dan in Moranbah aan. We pakten een taxi naar The Mac Group, wat natuurlijk maar een paar meter verderop bleek te liggen. Onze eerste indruk was die van een 5* ressort, een dorp van allemaal kleine grappige huisjes met hier en daar wat planten om het nog gezelliger te maken.
De lady van de receptie bracht ons naar onze huisje.
Na 9 maanden backpacken en je kamer delen met minstens 5 andere mensen was dit een ware luxe: een 1 persoonskamer met eigen badkamer, koelkast EN tv!! Joehoe. :D
Maar dit bleek nog niet alles te zijn, toen we die avond het restaurant binnenkwamen was het een soort walhalla aan eten, er was zoveel als je maar op kon, van salades, brood, vleeswaren, soep, fruit, 3 verschillende warme gerechten tot aan koffie en limonade en om over de toetjes nog maar te zwijgen.
De volgende dag stonden we om 6 uur ´s morgens paraat, het echte werk ging beginnen. 10 (!!) uur lang de kamers van de mijners schoonmaken, wat voor mij inhield een soort versnelde versie van de huishoudschool.
Bedden opmaken met 2 lakens, vegen, dweilen en prullenbakken legen. Ik heb nog nooit zo hard gewerkt, sorry Nedtrain... :(
Na het werk was het dan ook eten en naar bed zo moe was ik en de volgende dag natuurlijk opstaan met spierpijn op de meest rare plaatsen.
Het is een leuk team waar we in werken en blijkbaar bevielen Chris en ik nogal goed, want ze boden ons direct een baan voor lange tijd aan.
Ik dacht dat ik eindelijk eens wat geluk had met een baan, wel lange dagen 10 uur per dag en 7 op en 3 af maar dat alles voor 1780,- euries per maand plus gratis accommodatie EN eten. :D
Maar voor de zoveelste keer viel mijn baan weer eens in het water, ze wilden mijn Working Holliday Visa zien en omdat mijn paspoort gestolen is kon ik die natuurlijk niet laten zien, gelijk gingen alle alarmbellen af en werd ik per direct op non-actief gezet. Ze riskeerden een hoge boete door iemand in dienst te hebben die geen visum heeft.
Na een hoop gebel en gefax was het afwachten geblazen, maar omdat het weekend er tussen zat, zat ik 3 lange dagen in onzekerheid en werd ik door alle instanties van het kastje naar de muur gestuurd.
Gelukkig kreeg ik vandaag (maandagmiddag 3 uur) eindelijk groen licht en mag ik morgen weer werken, ik was nog nooit zo blij om mijn werk weer te hervatten. :)
En zo was mijn nieuwe levensmotto maar weer eens van toepassing:
No worries, everything is gonna be alright! :)
-
02 Juni 2008 - 07:34
Edo:
Wat een gedoe he, met een visum? Vroeger had ik er voor Servië ook altijd een nodig, daar wordt je heel niet blij van ;-) -
02 Juni 2008 - 07:48
Johan:
zo ben weer op de hoogte van je activiteiten.
blijf je volgen mirrie. -
02 Juni 2008 - 10:21
*Linnie*:
Hay lieverd!
Wat super voor je dat je gewoon mag blijven werken! Dit is inderdaad lekker verdienen! En dat het all-in is, is uiteraard helemaal een bonus! Ik heb me van het weekend kostelijk vermaakt! Echt superveel gelachen e.d. helaas was het geen strandweer.. maar ach, we kunnen niet alles hebben. Liefs XXXX -
02 Juni 2008 - 13:49
Ilooooo:
Schatje! Ik heb je zojuist een hele mail gestuurd maar hier krijg je ook nog even een knuffie! -
02 Juni 2008 - 17:46
Vanessa:
das een goeie, no worries mate ;) wat een gedoe allemaal, die papieren. gelukkig is het opgelost en kom je stinkend rijk en gezond terug naar nederland! klinkt niet verkeerd.
moest wel lachen om je duikverhaal: die bril onder water afhalen was bij mij ook een lastig punt.
veel plezier nog en oh ja... werk ze! -
02 Juni 2008 - 18:11
Tinus:
heej mirrie, soo, das een lekker salaris met kost en inwoning!! en nog een workout erbij ook ;-) nou heel veel plezier daar! -
02 Juni 2008 - 18:58
Rene En Hanneke:
Ja dat was weer een spannend weekend met veel gebel copier en emeel werk,maar gelukkig is alles weer goed gekomen.Nu nog even het grote geld binnenhalen en everybody happy ! -
03 Juni 2008 - 16:52
Trudy:
YES, eind goed, al goed.
Heel veel werkplezier daar, en denk om je spieren, gek hé, dat je soms spierpijn hebt op plaatsen dat je niet eens wist dat daar spieren zaten, heel leerzaam dus.
groetjes Trudy -
04 Juni 2008 - 10:38
Inge:
Heey Mir,
Hier is alles prima hoor! Paul moet steeds zekerder naar afg.st. maar officieel is het nog niet bekend gemaakt. We hebben wel maar lekker een vakantietje naar Bonaire geboekt in de herfstvakantie met deze rede!
Werkse daar!
x Inge
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
